Kardiyovasküler Cerrahi Yoğun Bakım Hemşirelerinin Deliryuma İlişkin Bilgi Düzeyleri
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.14569278Anahtar Kelimeler:
Kardiyovasküler Cerrahi İşlemler, Yoğun Bakım, DeliryumÖzet
Amaç: Bu çalışma, kardiyovasküler cerrahi yoğun bakım ünitesinde çalışan hemşirelerin deliryum konusundaki bilgi düzeylerini incelemek amacıyla tanımlayıcı bir araştırma olarak gerçekleştirilmiştir.
Materyal ve Metot: Araştırma, İstanbul'da eğitim ve araştırma hastanesinde gerçekleştirilmiştir. Kardiyovasküler cerrahi yoğun bakım ünitesinde çalışan toplam 73 hemşire gönüllü olarak çalışmaya katılmıştır. Veriler, hemşirelerin deliryum konusundaki bilgi düzeylerini değerlendiren "Sosyodemografik ve Tanımlayıcı Bilgi Formu" ve "Yoğun Bakım Hemşireleri için Deliryum Bilgi Testi" kullanılarak toplanmıştır. İstatistiksel analizler SPSS 22.0 programı ile yapılmıştır.
Bulgular: Hemşirelerin "toplam deliryum bilgi puanı" ortalaması 18.219 ± 3.888 olarak bulunmuştur. Alt boyut puanları ise şu şekildedir: "deliryum risk faktörleri ve nedenleri" (6.603 ± 1.963), "deliryum semptomları ve türleri" (1.767 ± 0.993), "deliryum sonuçları" (2.548 ± 0.646), "deliryum değerlendirmesi" (1.863 ± 0.902) ve "deliryumun farmakolojik ve farmakolojik olmayan yönetimi" (5.438 ± 1.364). Bulgular, hemşirelerin bilgi düzeylerinin genel olarak orta seviyede olduğunu göstermektedir.
Tartışma ve Sonuç: Hemşireler, deliryum risk faktörleri ve semptomları konusunda yeterli bilgiye sahipken, hastaların değerlendirilmesi ve deliryum sonuçları konularında eksiklikler olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca, hemşireler arasında farmakolojik olmayan yöntemlerin deliryum yönetiminde etkisiz olduğu yönünde yanlış bir algı bulunmaktadır. Bu bulgular, hemşirelik eğitim programlarına kapsamlı deliryum eğitiminin dahil edilmesinin önemini, özellikle pratik teknikler ve teorik bilgiyi vurgulamaktadır.
Referanslar
Kaya H, Doğu Ö. Yoğun Bakımda Deliryum ve Hemşirelik Bakımı. Journal of Human Rhythm. 2017;3(2):81-84.
Kaya E, Sönmez S, Barlas F. Deliryum. Okmeydanı Tıp Dergisi. 2013; 70-74.
Yılmazer R. Yoğun Bakım Hemşirelerinin Deliryum Hakkındaki Farkındalıkları ve Deliryum Yönetimlerinin İncelenmesi. 2020 Master Thesis. Bursa.
Aslankurt S et al. Açık Kalp Cerrahisi Sonrası Deliryum Sıklığı ve Deksmedetomidin'in Eksikliği. GKDA Dergisi. 2016;22(4);152-160.
Çevik B, Akyüz E, Uğurlu Z, Ersayın A, Doğan N. Yoğun Bakımda Çalışan Hemşirelerin Deliryum Yönetimi Konusunda Farkındalıklarının Belirlenmesi. Başkent Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi. 2016; 1(1); 32-46.
Öztürk Birge A, Tel Aydın H, Salman F. The development of a delirium knowledge test for intensive care nurses: A validity and reliability study. Intensive & Critical Care Nursing. 2020;61;102900
Akarsu Ayazoğlu T, Tür H, Bolat C, Özkaynak İ, Candan MA. Yaşlılarda Kardiyak Cerrahi Sonrası Yoğun Bakımda Deliryum Prevalansı ve Risk Faktörleri. Journal of Experimental and Clinical Medicine. 2011;101-107.
Özkan S, Boyacıoğlu N. The Effect of noise on Patients in Intensive Care Unit. Journal of Nursing Science. 2018;1(1); 27-32.
Morita T, Tei Y, Inoue S. Agitated terminal delirium and association with partial opioid substitution and hydration. Journal of Palliative Medicine. 2003; 6(4); 557-563.
Needham DM, Korupolu R, Zanni JM, Pradhan P, Colantuoni E, Palmer JB, Brower RG, Fan E. Early physical medicine and rehabilitation for patients with acute respiratory failure: a quality improvement project. Arch Phys Med Rehabil. 2010;91(4):536-42.
Schweickert WD et al. Early physical and occupational therapy in mechanically ventilated, critically ill patients: a randomised controlled trial. Lancet. 2009; (373): 1874-1882.
Rompaey BV, Elsevires MM, Drom WV, Fromont V, Jorens PG. The effect of earplugs during the night on the onset of delirium and sleep perception: a randomized controlled trial in intensive care patients. Critical care. 2012; (16); R73
Thompson DR, Hamilton DK, Cadenhead CD, Swoboda SM, Schwindel SM, Anderson DC, Schmitz EV, St Andre AC, Axon DC, Harrell JW, Harvey MA, Howard A, Kaufman DC, Petersen C. Guidelines for intensive care unit design. Crit Care Med. 2012;40(5):1586-600.
Ateş A. Yoğun Bakım Ünitesinde Hemşirelik Tanılaması ile Deliryum Riskinin Belirlenmesi. 2012. Master Thesis. İstanbul.
Başpınar T. Cerrahi Yoğun Bakım Ünitesinde Çalışan Hemşirelerin Deliryuma Yönelik Bilgi, Tutum ve Bakım uygulamalarının Değerlendirilmesi. 2019.Master Thesis. İstanbul.
Kırkpınar İ. Dahili ve Cerrahi Tıpta Deliryumun Değerlendirilmesi ve Yönetimi: Bir Gözden Geçirme. Bezmialem Science. 2016;(3);113-122.
Akıncı SB & Şahin A. Yoğun Bakımda Deliryum. Yoğun Bakım Dergisi.2005; 5(1);26-35.
Şahin H. Bir Üniversite Hastanesinde Çalışan Hemşirelerin Deliryum Hakkındaki Bilgi ve Tutumlarının Araştırılması. 2019: Master Thesis. Trabzon.
Çetin HB. Hemşirelerin Deliryum Yönetimine Yönelik Bilgi, Uygulamaları ve Etkileyen Faktörlerin Belirlenmesi.2018: Master Thesis. İstanbul.
Temiz Z, Sayılan Aydın A. Yoğun Bakım Hemşirelerinin Deliryum Bilgi Düzeylerinin Değerlendirilmesi. Türkiye klinikleri Hemşirelik Bilimleri Dergisi. 2021;13(4); 751-8.
Başpınar T. Cerrahi Yoğun Bakım Ünitesinde Çalışan Hemşirelerin Deliryuma Yönelik Bilgi, Tutum ve Bakım uygulamalarının Değerlendirilmesi. 2019: Master Thesis. İstanbul.
Oosterhouse KJ, Vincent C, Foreman MD, Gruss VA, Corte C & Berger B. Intensive Care Unit Nurses' Beliefs About Delirium Assessment and Management . American Association of Critical-Care Nurses. 2016;27(4); 379-393.
Demir Korkmaz F, Gök F, Yavuz Karamanoğlu A. Cardiovascular surgery nurses' level of knowledge regarding delirium. Nursing in critical care. 2016;21(5); 279-286.
Rivosecchi RM, Kane-Gill SL, Svec S, Campbell S & Smithburger PL. The implementation of a nonpharmacologic protocol to prevent intensive care delirium. Journal of Citical Care. 2016; 31(1); 206-211.
Colombo R, Corona A, Praga F, Minari C, Giannotti C, Castelli A, Raimondi F. A reorientation strategy for reducing delirium in the critically ill. Results of an interventional study. Minerva Anestesiol. 2012;78(9);1026-33.
Ateş, A. Yoğun Bakım Ünitesinde Hemşirelik Tanılaması ile Deliryum Riskinin Belirlenmesi. 2012: Master Thesis. İstanbul.
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2024 MEHES JOURNAL
Bu çalışma Creative Commons Attribution 4.0 International License ile lisanslanmıştır.