Nörolojik Belirtilerle Prezente Olan Retrofaringeal Apse: İşitme Engelli Bir Hastada Tanı Zorluğu

Özet

Amaç: Bu çalışmanın amacı, konjenital işitme kaybı ve kontrol altında olmayan diabetes mellitus komorbiditeleri bulunan yaşlı bir erkek hastada görülen retrofaringeal apse olgusunun sunulması ve bu enfeksiyonun sıradışı nörolojik semptomatoloji ile prezente olmasının klinik açıdan değerlendirilmesidir. Çalışmamızda, derin boyun enfeksiyonlarının tanısal yaklaşımında karşılaşılan zorluklar ve özellikle sensöriyel defisiti bulunan hasta popülasyonunda multidisipliner değerlendirmenin gerekliliği üzerinde durulmuştur.

Olgu: Olgumuz, altmış yaşına yaklaşan erkek hasta olup, yaklaşık otuz günlük süreçte gelişen sefalji ve son beş günde progresif karakterde artan ağrı sendromu ile kliniğimize müracaat etmiştir. Anamnezinde sağ ekstremitelerinde parestezi şikayeti öne çıkmaktadır. Hastanın geçmiş tıbbi öyküsünde doğumsal işitme defisiti ve yirmi yıllık süreçte tip 2 diabetes mellitus tanıları mevcuttur. Klinik muayenede vital parametreler normal sınırlarda saptanmış, biyokimyasal analizlerde enflamatuvar belirteçlerin yüksekliği (CRP: 21,6 mg/L, WBC: 12.700/μL) dikkat çekmiştir. Nörovasküler patolojileri ekarte etmek amacıyla gerçekleştirilen ileri görüntüleme yöntemlerinde, sağ retrofaringeal alanda 10×15×16 mm boyutlarında abse formasyonu tespit edilmiştir. Kulak Burun Boğaz Hastalıkları ile yapılan  konsültasyonda supraglottik yapılarda ödem ve ipsilateral vokal kord mobilitesinde kısıtlılık saptanmıştır.

Tartışma ve Sonuç: Sunulan vaka, retrofaringeal abse etiyolojisinin konvansiyonel klinik prezentasyonundan sapabileceğini ve özellikle nörolojik semptomlar ile maskelenebileceğini ortaya koymaktadır. Diabetes mellitus, immün sistemin bozulması ve mikrovasküler sirkülasyonun etkilenmesi nedeniyle enfeksiyöz süreçlerin progresyonunda kritik rol oynamaktadır. İşitme engeli bulunan hasta gruplarında, anamnez alma sürecindeki iletişim bariyerleri ve subjektif semptom değerlendirmesindeki kısıtlılıklar, objektif tanısal yaklaşımların önemini artırmaktadır. Kontrastlı boyun bilgisayarlı tomografisi, retrofaringeal abse tanısında altın standart olarak kabul edilmekte ve erken tanısal yaklaşımda hayati önem taşımaktadır. Sonuç olarak, komorbidite yükü yüksek hasta popülasyonunda, atipik prezentasyonlar karşısında yüksek klinik süspsiyon indeksi ve kapsamlı görüntüleme protokolleri, morbidite ve mortaliteyi azaltmada anahtar rol oynamaktadır. Bu olgu, multidisipliner yaklaşımın ve erken müdahalenin başarılı sonuçlar elde edilmesindeki önemini vurgulamaktadır.